KONU: İstanbul 6. Vergi Mahkemesi’nin 30.12.2019 tarih ve E.2019/1283, K.2019/2413 sayılı kararının 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu (“İYUK”)’nun 51.maddesi uyarınca kanun yararına temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
X Şirketi’nin ödenmeyen vergi borçlarının tahsili amacıyla, kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır. İstanbul 6. Vergi Mahkemesi’nin 30.12.2019 tarih ve E.2019/1283, K.2019/2413 sayılı kararıyla dava konusu 2019/9 sayılı ödeme emri içeriğinde yer alan 2019/31 takip dosya numaralı kısmı bakımından; vergi alacağının tahsili için asıl borçlu şirket adına 2013/1107 ana takip dosya numaralı ödeme emrine ilişkin tebliğ alındısının ibraz edildiği, oysa 213 sayılı Vergi Usul Kanunu (“VUK”)’nun 102. maddesinin son fıkrasında yazılı kişilerin imzası bulunmadığından söz konusu madde hükmüne aykırılık bulunduğu, bu nedenle ödeme emrinin usulüne uygun şekilde tebliğ edilmediği ve ödeme emrinde yer alan amme alacaklarının şirket adına kesinleşmediği görüldüğünden davacı adına düzenlenen 2019/9 sayılı ödeme emri içeriğinde yer alan 2019/31 takip dosya numaralı alacak açısından hukuka uyarlık bulunamamıştır.
Öte yandan 2019/9 sayılı ödeme emri içeriğinde yer alan 2019/32 takip dosya numaralı ödeme emrinin düzenlendiği ve posta yoluyla usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, anılan ödeme emrine karşı dava açılmadığından takibin kesinleştirildiği, yapılan mal varlığı araştırmasında da söz konusu alacağın şirketin malvarlığından tahsil edilemeyeceği anlaşıldığından zamanaşımı süresi içinde zamanaşımını kesen haciz işlemlerinin tesis edildiği görülmekle, davacı adına düzenlenen 2019/9 sayılı ödeme emri içinde yer alan 2019/32 takip dosya numaralı alacak açısından hukuka aykırılık bulunmamıştır.
Bu nedenle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiş ve dava konusu edilen tutarın İYUK’un 45/1. maddesinde belirtilen sınırın altında kalması sebebiyle istinaf yolu kapalı olmak üzere kesinleşmiştir.
SONUÇ
Dava dosyasının incelenmesinden, dava konusu ödeme emri ile istenen 2013/2 dönemi katma değer vergisi fer’ilerinden oluşan kamu alacağının yeni kanuni temsilci tarafından 21/03/2013 tarihli beyanname üzerinden tahakkuk ettirilen vergi ve fer’ilerinin ödenmemesinden kaynaklandığı, davacının söz konusu dönem itibarıyla sorumlu olmadığı görülmüş olup, İstanbul 6. Vergi Mahkemesi’nin 30.12.2019 tarih ve E.2019/1283, K.2019/2413 sayılı kararının hukuka aykırı bir sonuç ifade ettiği açık olduğundan, kanun yararına bozulmasına karar verilmiştir.
İlgili Karar’ın tamamına buradan ulaşabilirsiniz:
https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2021/09/20210909-6.pdf
NAZALI VERGI & HUKUK |